Schrijven. Dat is wat ik het liefste doe, maar daarnaast doe ik natuurlijk nog veel andere dingen. Ik raad iedereen aan ook iets te doen als bestuurder van non-profit organisaties. Mij geeft het veel plezier, maar ik vind ook dat het moet: het hoort erbij. 43 jaar in de accountancy is natuurlijk ook niet mis. Ik vond en vind het een mooi vak. Graag hield ik mijn klanten een spiegel voor en dat doe ik nu mijn lezers, toehoorders en cursisten. Ik maak veel gebruik van praktijkvoorbeelden, daar heb ik er voldoende van, en ik probeer te inspireren. Ik publiceer zo nu en dan artikelen in kranten en tijdschriften, meestal over pensioenen en zorg.
Hieronder een greep uit publicaties in kranten en tijdschriften.
Mark-to-market, toepassing van marktwaarde bij waarderingen in de jaarrekening, is een conventional wisdom: een opvatting die ons mooi van pas komt en daarom vrij algemeen wordt aanvaard. Maar leidt marktwaarde altijd tot een faire waardering? Antwoord: wel als aan een aantal voorwaarden is voldaan. Maar markten voldoen vaak niet aan die voorwaarden.
Geld is een slechte basis om het pensioenstelsel toekomstbestendig te maken. We moeten de samenleving anders inrichten. Want ook later moet er in de behoefte van ouderen en de jongeren van nu worden voorzien. In een artikel in het Financiele Dagblad van 22 april 2013 doe ik
Vorig jaar waren Dini en Sybren Kalkman vijftig jaar getrouwd. Nadat zijn vrouw zeventien jaar geleden een beroerte kreeg, werd hij van haar echtgenoot haar verzorger.
De media leggen de oorzaak voor de situatie waarin SNS Reaal verzeild is geraakt bij de top van de bank, met hier en daar een sneer naar DNB. Maar is dat terecht? Ik laat in het midden wat de bestuurders van SNS te verwijten valt, maar het is wel duidelijk dat de echte oorzaak niet ligt bij de bank, maar bij de markt voor onroerend goed.
De mogelijkheid om 'nee' te zeggen is het ultieme wapen van de accountant. Maar een accountant die zijn werk goed doet, hoeft dit woord zelden uit te spreken, betoogt Sybren Kalkman. Het daarvoor benodigde 'zevende zintuig' vraagt echter aandacht en onderhoud. Zeker nu.
In de Haagse wandelgangen gaat het gerucht dat de PvdA voor kunst en cultuur 50 miljoen extra wil uittrekken om daarmee een deel van de bezuinigingen ongedaan te maken. De VVD wil 100 miljoen extra bezuinigen. Het zou wel eens kunnen dat ze in het midden uitkomen: nog 25 miljoen extra bezuinigen. Dus heb ik onderstaand beroep gedaan op René Leegte, lid van de Tweede Kamer voor de VVD, (er geen woordvoerder voor kunst en cultuur), maar ook voorzitter van Holland Opera, en in dat bestuur zit ik ook.
‘René, leg me uit waarom de VVD dit standpunt heeft.
Moeten we wel met pensioen? Dat is de titel van het stuk gepubliceerd in het FD van 15 mei 2014. Lees hieronder het stuk in pdf!
De leeftijd waarop mensen met pensioen gaan wordt nu verhoogd van 65 naar 67 jaar. Maar het is niet meer dan rommelen in de marge. Het is tijd om het stelsel grondiger op de schop te nemen: met flexibeler en geleidelijk met pensioen gaan, het ingeschakeld houden van ouderen, en vooral: de pensioenen minder afhankelijk maken van de luimen van de financiële markten./p>
Enige in het oog springende verschillen tussen grote banken zijn hun afkomst en eigendomsverhoudingen. Een artikel uit het FD door Sybren Kalkman.
In Nederland is de groei eruit. Economen zeggen dat in een statische maatschappij 30 % van de mensen voldoende is om het werk te doen en toch voor iedereen de huidige welvaart vast te houden. Dit artikel onderzoekt waardoor de werkgelegenheid zo sterk daalt. Het analyseert wat er met een gemeenschap gebeurt als een groot deel van de mensen geen werk heeft en voorspelt een splitsing tussen degenen die alles hebben en degenen die niets hebben, met daartussenin een bange middenklasse. Is een faire verdeling van welvaart democratisch te bereiken?
Staatssecretaris Martin van Rijn (VWS) wil demente mensen zo lang mogelijk in hun eigen huis laten wonen. De vraag of en zo ja, in hoeverre dat mogelijk is blijft in zijn plannen onderbelicht. Mensen met beginnende dementie willen niet anders dan thuis wonen, en in hun geval kan het ook. Voor mensen met zware dementie is er geen keuze: die moeten worden opgenomen. Maar hoe zit het met die grote groep ertussenin?