Voor altijd mijn liefje is vier dingen ineen: allereerst een liefdesverhaal, maar ook verslag van de ziekte van Dini, zelfhulpboek en beschouwing over dementiezorg. Door mijn ogen zie je hoe wij er samen, dag in dag uit, het beste van maken, we moedig ons leven proberen voort te zetten zoals het was, de dingen blijven doen die we leuk vinden en hoe we omgaan met de toenemende beperkingen door de dementie. Ik zie haar onzekerheid, de ontreddering, de stemmingswisselingen en voel dat ze het gelukkigst zal zijn als ze ‘in haar eigen verhaal’ blijft, thuis blijft, meedoet in de dingen die ze altijd deed. Ik doe de mantelzorg, met de kinderen en een gaandeweg toenemende groep helpers. Dagelijks komen we voor verrassingen en uitdagingen te staan, maar het lukt ons tot op het laatst naast groot verdriet ook geluk te ervaren en levensvreugde vast te houden. Met die instelling blijkt er veel te kunnen. En is het boek, in de woorden van de uitgever, ‘één grote liefdesverklaring’.
Voor jou
Met dit boek hoop ik de almaar groter wordende groep van mensen met dementie en hun mantelzorgers, buren, vrienden en familie, zorgverleners en beleidsmakers in het hart te raken en te inspireren.
Ik weet het, bij ieder mens ontwikkelt de dementie zich anders. Bij de een gaat het veel sneller dan bij de ander. Ontkenning, verzet en (zelf)medelijden liggen voor de hand, maar brengen je niet verder. Liefde en geduld wel. En vooral: humor, aanraken, lieve woordjes fluisteren. Zie dit als een zelfhulpboek: om op ideeën te komen, om je onvermijdelijke schuldgevoel de baas te blijven, om je eigen dilemma’s te kunnen oplossen.